بدرقه باشکوه سید م‌قاومت در لبنان در دنیای امروز حجت‌های زیادی برای انسان‌های این روزگار دارد. لبنانی که خانه مسیحی و مسلمان و درزی‌ها است و هرکدام از پیروان این ادیان و مذاهب هم برای خود رایی و نظری دارند که در روزگار نه چندان دور، که هنوز نیم قرن از وقوع جنگ‌های داخلی لبنان نگذشته؛ کار را به برادر کشی هم رساندند. اما حالا مردم همین کشور در بدرقه عالم مجاهد شیعه حاضر می‌شوند و با اشک چشم با او خداحافظی میکنند.
سید بزرگوار مسیر مصلحانه‌ی امام موسی صدر را ادامه داد. کلیدی ترین راهبردش را وحدت و انسجام ملی می‌دانست و برای همین هم هر کس را با هر عقیده‌‌‌ای تکریم می‌کرد. درگیر ظواهر و مسائل فرعی نشد. خط قرمزش هم تفرقه و جدایی در بین مردم بود.
حتما سید در این سالها از خیانت‌ها و نامردی‌های بعضی از سیاستمداران لبنان خون دل بسیار خورده است؛ اما یاد نداریم قدرت اعجازگون سخنرانی‌ها و نطق‌های پر جذبه اش را خرج سیاسی بازی‌های داخلی کرده باشد.
سید که فرماندهی محور م‌قاومت را در بیش از سه دهه بر عهده داشت، توانست قداست و شرافت مفهوم م‌قاومت را برای آحاد ملت تبیین کند و اکثریت را با خود در این مسیر سخت، همراه سازد. در جامعه لبنان هم مثل هر جامعه دیگر، تشتت و تفاوت آرا وجود دارد و حتما گروه و دسته‌‌‌ای هم مخالف سید و مکتب سید بودند و هستند؛ اما آنچه به چشم می‌آید، همراهی توده مردم با سید است.
اما درسی که باید از دیروز لبنان بگیریم این است که می‌توان در یک جامعه با دین و مسلک‌های متفاوت و با آراء و نظرهای کاملا متضاد هم بگونه‌‌‌ای عمل کرد و سخن گفت و تبیین کرد که مفاهیم مقدسی چون م‌قاومت درگیر دوگانه سازی‌هایی برای انتقام گیری‌های سیاسی و دعواهای بچه گانه نشود. اتفاقا بعضی از بزرگوارانی که زحمت کشیده بودند و در آیین تشییع سید عالیقدر شرکت بودند باید درس بگیرند و‌‌ان‌شاء الله بعد از بازگشت به کشور با نگاه ملی، بنویسند و سخن بگویند.